Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Ομιλία του Γ. Κοντογιάννη στην Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής, αφιερωμένη στη μνήμη του πρώην Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδη





.... Θυμάμαι σε ένα ταξίδι, που νομίζω ήταν στη Βουλγαρία, ως δημοσιογράφος είχα ακολουθήσει, συζητούσαμε και μας έλεγε ότι ιεραρχικά ως πολιτικός πρέπει να βάζει πρώτα την πατρίδα, μετά την παράταξη, μετά το προσωπικό συμφέρον. Είναι αυτό που λείπει σήμερα ίσως από πολλούς.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, γνώρισα το Μιλτιάδη Έβερτ ως μέλος της Νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας και είχε κάνει εντύπωση και σε μένα και στους συνοδοιπόρους μου τότε η μοναδική του πολιτική προσωπικότητα.
Ξεχώριζε για το ήθος του, την τιμιότητά του, την αγωνιστικότητά του, την πληθωρικότητά του, τη δημοκρατικότητα που είχε, αλλά και για έναν πηγαίο αυθορμητισμό, έναν αυθορμητισμό που πολλές φορές παρεξηγήθηκε, αλλά ο οποίος ήταν τόσο ξεχωριστός που γι’ αυτό ακριβώς το λόγο τον έκανε και αγαπητό στο λαό. Πρωτεργάτης της εθνικής συμφιλίωσης, έβαλε τη σφραγίδα του στο γεφύρωμα του χάσματος που χρόνια μίσους και εμφυλιοπολεμικών συγκρούσεων είχαν προκαλέσει. 
Η μεγαλύτερη αρετή όμως του Μιλτιάδη Έβερτ, θεωρώ ότι ήταν το θάρρος που είχε, να λαμβάνει αποφάσεις οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν και κόντρα στο προσωπικό του συμφέρον.
Θυμάμαι σε ένα ταξίδι, που νομίζω ήταν στη Βουλγαρία, ως δημοσιογράφος είχα ακολουθήσει, συζητούσαμε και μας έλεγε ότι ιεραρχικά ως πολιτικός πρέπει να βάζει πρώτα την πατρίδα, μετά την παράταξη, μετά το προσωπικό συμφέρον. Είναι αυτό που λείπει σήμερα ίσως από πολλούς. Είναι αυτό που λείπει και από πολλούς από εμάς σε αυτήν την Αίθουσα, η πολιτική γενναιότητα, η πολιτική μεγαλοψυχία, η αίσθηση του χρέους προς την πατρίδα, αρχές και αξίες που ιδιαίτερα στη σημερινή τραγική συγκυρία έχει ανάγκη η πατρίδα μας. 
Ένα άλλο στοιχείο της προσωπικότητάς του Μιλτιάδη Έβερτ, όπως το έζησα ως δημοσιογράφος την εποχή που ήταν αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ότι επρόκειτο για έναν απόλυτα πρακτικό άνθρωπο. Το συγκεκριμένο στοιχείο πιστεύω ότι ήταν ιδιαίτερα θετικό και θα του έδινε τη δυνατότητα να γίνει καλός Πρωθυπουργός. Δυστυχώς όμως, πολιτικές σκοπιμότητες και παρασκηνιακά παιχνίδια της εποχής, του στέρησαν αυτή τη δυνατότητα. 
Ωστόσο η προσφορά του Μιλτιάδη Έβερτ στην πολιτική και στην πατρίδα τον έχουν κατατάξει πολύ ψηλά στη συνείδηση του κόσμου, ιδιαίτερα του συνόλου της φιλελεύθερης παράταξης. 
Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό. Αιωνία του η μνήμη.


ΠΗΓΗ:Sofia Kontogianni

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου