Ομιλία Βανέσσα Σιώμου στο Ιδρυτικό Συνέδριο 29.05.2011 http://youtu.be/YXXya4hTS2Y
Κυρία Πρόεδρε,
Συμμαχήτριες, Συμμαχητές,
Σήμερα, από την κοιτίδα του πολιτισμού, γενέτειρα της Γλαυκωπίδος, καλούμαστε με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία και σεβασμού στην ιστορία μας, να καταστήσουμε τη Δημοκρατική Συμμαχία ταγό στις αλλαγές στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης.
Φίλες και Φίλοι,
Κατά τον Πλάτωνα «Η Παιδεία είναι το ωραιότερο απόκτημα των θνητών» κατά τον Μέναδρο «Βακτηρία βίου εστί παιδεία». Με βάση τα δύο αυτά αποφθέγματα καθώς και πάμπολα όμοια, αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα της εκπαίδευσης ως ευρύτερο πρόσταγμα πολιτισμού και κοινωνικοποίησης. Στο όλο δε φάσμα αυτής το Πανεπιστήμιο, αποστολή έχει την ηθική, πολιτιστική και οικονομική ανέλιξη της κοινωνίας μέσα στην οποία αυτό δρα. Από τη μεριά της πάλι η κοινωνία είναι αυτή που το στηρίζει καθόσον αυτό στην ολότητά της απευθύνεται και χάριν αυτής υπάρχει.
Για να επιτελεσθεί όμως ο αμφίπλευρος αυτός σκοπός, το Πανεπιστήμιο πρέπει να υπηρετεί την κριτική σκέψη και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Δυστυχώς, όμως εκ των δύο αυτών στόχων ουδείς είναι δυνατόν να υπηρετηθεί σήμερα στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Και τούτο, διότι στο όνομα του κατ΄ ευφημισμού «ΑΣΥΛΟΥ» το Ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει μετατραπεί σε τόπο κάθε είδους παρανομίας. Γνωστό σε όλους μας πως σε διάφορους πανεπιστημιακούς χώρους έχει καθιερωθεί «ΑΒΑΤΟ» εκ μέρους μερικών μειοψηφιών, οι δε Πρυτανικές Αρχές δεν τολμούν ούτε απ' έξω να περάσουν. Όσο για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, αυτή έπαψε προ πολλού. Οι μειοψηφίες διακόπτουν βίαια συνεδριάσεις Συλλογικών Οργάνων, μαθήματα, εξετάσεις, σχίζουν κόλλες φοιτητών, φτάνοντας ακόμα και στον ξυλοδαρμό. Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο, φίλες και φίλοι, να παραθέσω μία προσωπική εμπειρία: δεν θα ξεχάσω ποτέ το φόβο που ένιωσα ακόμα και για την ίδια τη σωματική μου ακεραιότητα, όταν, τριτοετής φοιτήτρια του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης Παντείου Πανεπιστημίου, κάποιοι κρατώντας σιδηρολοστούς απαίτησαν να εγκαταλείψουμε το πανεπιστημιακό αμφιθέατρο∙ και αυτό στο όνομα της δικής τους δημοκρατίας, με καλυμμένα πάντα τα πρόσωπά τους, μάλλον γιατί η «δημοκρατία» τους φοβάται να αντικρίσει κατάματα την κοινωνία, εμείς πάλι ως Δημοκρατική Συμμαχία, όχι. Φυσικά το λοιπό επίσημο κράτος πάντοτε ΑΠΩΝ καθώς το «ΑΣΥΛΟ» αποτελεί μόνιμη δικαιολογία∙ για του λόγου το αληθές, ας θυμηθούμε λίγο τα πρόσφατα γεγονότα στη Νομική Σχολή Αθηνών. Και το κράτος – φόβου καλά κρατεί.
Εξαιτίας όλων αυτών, η κοινωνία από την πλευρά του παρατηρητή έχει απαξιώσει πλήρως την Πανεπιστημιακή κοινότητα. Οι φωνές δε που ακούγονται από ακαδημαϊκούς δασκάλους, εκφράζοντας διαπιστώσεις και απογοητεύσεις, είναι δυστυχώς μεμονωμένες.
Στη χώρα μας, η δειλία του Έλληνα νομοθέτη και η ατολμία των κυβερνώντων κατέστησαν στην ουσία ανενεργές την εφαρμογή των ομολογουμένως δύσκαμπτων διατάξεων με τις οποίες ορίζονται οι προϋποθέσεις επέμβασης των αστυνομικών αρχών εντός του Πανεπιστημιακού χώρου. Έτσι, έως σήμερα ουδένα βήμα προόδου έλαβε χώρα. Αποτέλεσμα: οι πάσης φύσεως μειοψηφίες να επιτελούν το « ... θεάρεστο» έργο τους ανενόχλητες. Να επισημανθεί δε πως η θεσμοθέτηση Πανεπιστημιακού Ασύλου «ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία καθώς σε όλο τον κόσμο η ελεύθερη διακίνηση ιδεών εντός του Πανεπιστημίου είναι ταυτισμένη με αυτόν τούτο τον ρόλο του και ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο νομοθετικής προστασίας. Σε ό,τι δε αφορά την προφύλαξη της όλης υλικοτεχνικής υποδομής, τα ίδια τα ιδρύματα με δικά τους όργανα πράττουν το αυτονόητο, φυλάττουν την περιουσία τους και δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθούν έκτροπα εντός των χώρων. Απόδειξη: η άμεση αντίδραση των Πρυτανικών Αρχών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στα γεγονότα του Μαρτίου 2006, όταν κάποιοι κατέλαβαν το ίδρυμα∙ ο Πρύτανης κάλεσε την Αστυνομία, η οποία εκκένωσε τους χώρους πετώντας, κυριολεκτικά έξω τους καταληψίες.
Συμμαχήτριες, Συμμαχητές,
Βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ στις φασιστικές μολότοφ τρομοκρατίας, ΟΧΙ στην καταστροφή της κρατικής περιουσίας των ιδρυμάτων, ΟΧΙ στην καταστρατήγηση του κατοχυρωμένου συνταγματικού δικαιώματος στην παιδεία. Απαιτούμε ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του Ασύλου και προτείνουμε σε οποιαδήποτε περίπτωση αυτοφώρου αδικήματος, την αυτόματη παρέμβαση των αρμόδιων αστυνομικών αρχών. Στο σύνθημα «τα Όμορφα Πανεπιστήμια, όμορφα καίγονται» η Δημοκρατική Συμμαχία αντιτάσσει το σύνθημα «τα Όμορφα Πανεπιστήμια, ανοιχτά παραμένουν».
Φίλες και Φίλοι,
Δε θα σας κουράσω περισσότερο, προτού όμως περατώσω αυτή την απόπειρα κατάθεσης πόνου ψυχής, πιστέψτε με, για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, θα ήθελα να κοιτάξω κατάματα τη Νεολαία της Δημοκρατικής Συμμαχίας, τη Νεολαία μας, και μέσα από τα μάτια της να αντικρίσω, χωρίς ανόητους χρωματικούς διαχωρισμούς, όλη τη νεολαία που μοχθεί για το σήμερα και αγωνιά για το αύριο. Καταρχάς, σας ζητάω δημόσια συγνώμη, ως εκπρόσωπος της γενιάς μου, που δεν μπορέσαμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών σας. Δυστυχώς, πέσαμε θύματα κουτών κομματικών μηχανισμών. Όμως σας διαβεβαιώνω πως παρόλο που το βλέμμα μας σκοτείνιασε, η ψυχή μας παραμένει καθάρια, δε τα πουλήσαμε όλα στο διάολο, και από τούτο εδώ το βήμα σήμερα σας παραδίδουμε την σκυτάλη για τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο που θα οδηγήσει στη μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ στα Πανεπιστήμιά μας.
Γιατί, μόνο ΕΣΕΙΣ μπορείτε να ανάψετε τη δάδα της ελεύθερης γνώσης.
Γιατί, το Πανεπιστήμιο δεν είναι κάτι που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, αλλά κάτι που δανειστήκαμε από τα παιδιά μας.
Σας ευχαριστώ πολύ, καλή συνέχεια.
Χρήστος Α. Κατσαρός ( Chris Sintiki )
Μια Σύμμαχος της νέας γενιάς των πολιτικών, η Βανέσσα Σιώμου. Μια τοποθέτηση ενός νέου ανθρώπου που ασχολείται με τα κοινά που δείχνει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα στη νέα γενιά πολιτικών. Ιδρυτικό Συνέδριο Δημοκρατικής Συμμαχίας (27-28-29 Μαΐου 2011)
Κυρία Πρόεδρε,
Συμμαχήτριες, Συμμαχητές,
Σήμερα, από την κοιτίδα του πολιτισμού, γενέτειρα της Γλαυκωπίδος, καλούμαστε με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία και σεβασμού στην ιστορία μας, να καταστήσουμε τη Δημοκρατική Συμμαχία ταγό στις αλλαγές στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης.
Φίλες και Φίλοι,
Κατά τον Πλάτωνα «Η Παιδεία είναι το ωραιότερο απόκτημα των θνητών» κατά τον Μέναδρο «Βακτηρία βίου εστί παιδεία». Με βάση τα δύο αυτά αποφθέγματα καθώς και πάμπολα όμοια, αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα της εκπαίδευσης ως ευρύτερο πρόσταγμα πολιτισμού και κοινωνικοποίησης. Στο όλο δε φάσμα αυτής το Πανεπιστήμιο, αποστολή έχει την ηθική, πολιτιστική και οικονομική ανέλιξη της κοινωνίας μέσα στην οποία αυτό δρα. Από τη μεριά της πάλι η κοινωνία είναι αυτή που το στηρίζει καθόσον αυτό στην ολότητά της απευθύνεται και χάριν αυτής υπάρχει.
Για να επιτελεσθεί όμως ο αμφίπλευρος αυτός σκοπός, το Πανεπιστήμιο πρέπει να υπηρετεί την κριτική σκέψη και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Δυστυχώς, όμως εκ των δύο αυτών στόχων ουδείς είναι δυνατόν να υπηρετηθεί σήμερα στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Και τούτο, διότι στο όνομα του κατ΄ ευφημισμού «ΑΣΥΛΟΥ» το Ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει μετατραπεί σε τόπο κάθε είδους παρανομίας. Γνωστό σε όλους μας πως σε διάφορους πανεπιστημιακούς χώρους έχει καθιερωθεί «ΑΒΑΤΟ» εκ μέρους μερικών μειοψηφιών, οι δε Πρυτανικές Αρχές δεν τολμούν ούτε απ' έξω να περάσουν. Όσο για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, αυτή έπαψε προ πολλού. Οι μειοψηφίες διακόπτουν βίαια συνεδριάσεις Συλλογικών Οργάνων, μαθήματα, εξετάσεις, σχίζουν κόλλες φοιτητών, φτάνοντας ακόμα και στον ξυλοδαρμό. Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο, φίλες και φίλοι, να παραθέσω μία προσωπική εμπειρία: δεν θα ξεχάσω ποτέ το φόβο που ένιωσα ακόμα και για την ίδια τη σωματική μου ακεραιότητα, όταν, τριτοετής φοιτήτρια του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης Παντείου Πανεπιστημίου, κάποιοι κρατώντας σιδηρολοστούς απαίτησαν να εγκαταλείψουμε το πανεπιστημιακό αμφιθέατρο∙ και αυτό στο όνομα της δικής τους δημοκρατίας, με καλυμμένα πάντα τα πρόσωπά τους, μάλλον γιατί η «δημοκρατία» τους φοβάται να αντικρίσει κατάματα την κοινωνία, εμείς πάλι ως Δημοκρατική Συμμαχία, όχι. Φυσικά το λοιπό επίσημο κράτος πάντοτε ΑΠΩΝ καθώς το «ΑΣΥΛΟ» αποτελεί μόνιμη δικαιολογία∙ για του λόγου το αληθές, ας θυμηθούμε λίγο τα πρόσφατα γεγονότα στη Νομική Σχολή Αθηνών. Και το κράτος – φόβου καλά κρατεί.
Εξαιτίας όλων αυτών, η κοινωνία από την πλευρά του παρατηρητή έχει απαξιώσει πλήρως την Πανεπιστημιακή κοινότητα. Οι φωνές δε που ακούγονται από ακαδημαϊκούς δασκάλους, εκφράζοντας διαπιστώσεις και απογοητεύσεις, είναι δυστυχώς μεμονωμένες.
Στη χώρα μας, η δειλία του Έλληνα νομοθέτη και η ατολμία των κυβερνώντων κατέστησαν στην ουσία ανενεργές την εφαρμογή των ομολογουμένως δύσκαμπτων διατάξεων με τις οποίες ορίζονται οι προϋποθέσεις επέμβασης των αστυνομικών αρχών εντός του Πανεπιστημιακού χώρου. Έτσι, έως σήμερα ουδένα βήμα προόδου έλαβε χώρα. Αποτέλεσμα: οι πάσης φύσεως μειοψηφίες να επιτελούν το « ... θεάρεστο» έργο τους ανενόχλητες. Να επισημανθεί δε πως η θεσμοθέτηση Πανεπιστημιακού Ασύλου «ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία καθώς σε όλο τον κόσμο η ελεύθερη διακίνηση ιδεών εντός του Πανεπιστημίου είναι ταυτισμένη με αυτόν τούτο τον ρόλο του και ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο νομοθετικής προστασίας. Σε ό,τι δε αφορά την προφύλαξη της όλης υλικοτεχνικής υποδομής, τα ίδια τα ιδρύματα με δικά τους όργανα πράττουν το αυτονόητο, φυλάττουν την περιουσία τους και δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθούν έκτροπα εντός των χώρων. Απόδειξη: η άμεση αντίδραση των Πρυτανικών Αρχών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στα γεγονότα του Μαρτίου 2006, όταν κάποιοι κατέλαβαν το ίδρυμα∙ ο Πρύτανης κάλεσε την Αστυνομία, η οποία εκκένωσε τους χώρους πετώντας, κυριολεκτικά έξω τους καταληψίες.
Συμμαχήτριες, Συμμαχητές,
Βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ στις φασιστικές μολότοφ τρομοκρατίας, ΟΧΙ στην καταστροφή της κρατικής περιουσίας των ιδρυμάτων, ΟΧΙ στην καταστρατήγηση του κατοχυρωμένου συνταγματικού δικαιώματος στην παιδεία. Απαιτούμε ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του Ασύλου και προτείνουμε σε οποιαδήποτε περίπτωση αυτοφώρου αδικήματος, την αυτόματη παρέμβαση των αρμόδιων αστυνομικών αρχών. Στο σύνθημα «τα Όμορφα Πανεπιστήμια, όμορφα καίγονται» η Δημοκρατική Συμμαχία αντιτάσσει το σύνθημα «τα Όμορφα Πανεπιστήμια, ανοιχτά παραμένουν».
Φίλες και Φίλοι,
Δε θα σας κουράσω περισσότερο, προτού όμως περατώσω αυτή την απόπειρα κατάθεσης πόνου ψυχής, πιστέψτε με, για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, θα ήθελα να κοιτάξω κατάματα τη Νεολαία της Δημοκρατικής Συμμαχίας, τη Νεολαία μας, και μέσα από τα μάτια της να αντικρίσω, χωρίς ανόητους χρωματικούς διαχωρισμούς, όλη τη νεολαία που μοχθεί για το σήμερα και αγωνιά για το αύριο. Καταρχάς, σας ζητάω δημόσια συγνώμη, ως εκπρόσωπος της γενιάς μου, που δεν μπορέσαμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών σας. Δυστυχώς, πέσαμε θύματα κουτών κομματικών μηχανισμών. Όμως σας διαβεβαιώνω πως παρόλο που το βλέμμα μας σκοτείνιασε, η ψυχή μας παραμένει καθάρια, δε τα πουλήσαμε όλα στο διάολο, και από τούτο εδώ το βήμα σήμερα σας παραδίδουμε την σκυτάλη για τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο που θα οδηγήσει στη μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ στα Πανεπιστήμιά μας.
Γιατί, μόνο ΕΣΕΙΣ μπορείτε να ανάψετε τη δάδα της ελεύθερης γνώσης.
Γιατί, το Πανεπιστήμιο δεν είναι κάτι που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, αλλά κάτι που δανειστήκαμε από τα παιδιά μας.
Σας ευχαριστώ πολύ, καλή συνέχεια.
Ορκωμοσία Master Πάντειος
Χρήστος Α. Κατσαρός ( Chris Sintiki )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου