https://www.facebook.com/photo.php?fbid=209788175718101&set=a.209109369119315.58043.100000607618486&type=1&theater&pid
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
5ο Προσυνέδριο – Ηράκλειο 08/05/2011
10:00 Το 5ο Προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας, στο Ηράκλειο Κρήτης (Ξενοδοχείο Terra Maris, Λιμένας Χερσονήσου, Ηράκλειο).
Η θεματολογία της Συνδιάσκεψης είναι:
1. Ο τουρισμός, η ενέργεια και η ανταγωνιστικότητα
2. Οι προγραμματικές θέσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας για την περιφερειακή ανάπτυξη της Κρήτης
Εισήγηση της κ. Εύης Γαρεδάκη στο 5ο Προσυνέδριο της ΔΗ.ΣΥ
Υπεύθυνη Γρ. Τύπου και Επικοινωνίας 7ης Υ.ΠΕ Κρήτης
Υποψήφια βουλευτής στις τελευταίες εθνικές εκλογές
Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Αγ. Ιωάννη Χωστού Ηράκλειο Κρήτης
Αντιπρόεδρος Παγκρήτιου Συλλόγου Γονέων και Φίλων Παιδιών με Νεοπλασίες «Η ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ»
Ευχαριστώ θερμά για τη δυνατότητα που μου δίνεται να τοποθετηθώ και να καταθέσω τις απόψεις και τον προβληματισμό μου σε ένα τόσο σημαντικό για το μέλλον της χώρας μας και άκρως πολιτικό ζήτημα….
Το θέμα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας είναι πολυσύνθετο και δεν αφορά κατά την άποψη μου, μόνο στη δημόσια ακίνητη περιουσία,
όπως αυτή, σήμερα απασχολεί την κοινή γνώμη και την πολιτική.
Άλλωστε σύμφωνα με μελέτες, από τα 3,5 εκ. στρεμμάτων των δημοσίων ακινήτων, εκτιμώμενης συνολικής αξίας 273 δις ευρώ,
μόλις ένα ποσοστό 18-20% θεωρείται ως «ελεύθερο»
και επομένως άμεσα αξιοποιήσιμο.
Η συνολική αξία της περιουσίας των Κοινωφελών Περιουσιών κινητή και ακίνητη, είναι άγνωστη, με μια πανσπερμία πεπαλαιωμένων νομοθετικών διατάξεων που καθιστά αδύνατο τον ουσιαστικό έλεγχο, στερώντας παράλληλα τον κρατικό προϋπολογισμό από σημαντικά έσοδα.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση αναλίσκονται σε λαϊκίστικες αντιπαραθέσεις για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας ,ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι,
ο εισπρακτικός στόχος των 50 δις ευρώ δεν είναι ρεαλιστικός, χωρίς την εκχώρηση της ιδιοκτησίας δημόσιας γης.
Σε τί θα βοηθούσε αλήθεια η είσπραξη 50 δις από ιδιωτικοποιήσεις και παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης, πέρα από την είσπραξη εσόδων, που δεν θα λύσουν το πρόβλημα των ελλειμμάτων και του χρέους;
Η αξιοποίηση της δημόσιας γης, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη.
Πώς δηλαδή θα γίνουν μεγάλες επενδύσεις κι έτσι οφείλουμε να την δούμε.
Στο παρελθόν οι περισσότερες προσπάθειες αξιοποίησης του Ελληνικού δημοσίου έπεσαν στο κενό λόγω γραφειοκρατίας, νομικών κενών, αδιαφάνειας και στείρας πολιτικής αντίδρασης.
Όλος αυτός ο θόρυβος περί αξιοποίησης,
αποπροσανατολίζει τη συζήτηση από το θεμελιώδες ερώτημα.
Ερώτημα το οποίο δεν αφορά στο αν πρέπει να αξιοποιηθεί ο εθνικός πλούτος, αλλά το πώς και υπό ποιους όρους θα γίνει αυτό, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης για την Ελλάδα και κυρίως…πρωταρχικά ποιος είναι αυτός ο δημόσιος πλούτος όχι ως ακίνητη περιουσία, μα ως παραγόμενο αγαθό.
Εγείρονται δηλαδή προβληματισμοί όχι μόνο οικονομικοί, αλλά και κοινωνικοί που στο επίκεντρο τους, ορθώνεται ένας κατάλογος ερωτημάτων,
με ένα από τα βασικότερα, να επανέρχεται βασανιστικά:
Ti είναι πραγματικά η δημόσια περιουσία
και κατά πόσο αυτή είναι ομώνυμη του δημοσίου αγαθού σε ένα κράτος δικαίου.
Ενώ η παγκόσμια τάση ,ο οικονομικός κανόνας προτρέπει τα εθνοκράτη να υποταχτούν στο οικονομικό <<δίκαιο>>, όπως αυτό ορίζεται από τις χρηματαγορές ,σκοντάφτει στην εθνοκρατική ηθική και μετατρέπεται σε
<< δίκαιο εξαναγκασμού>>,
που επαναπροσδιορίζει στην ουσία :
τι είναι δημόσιο αγαθό, εάν θα πρέπει να υπάρχει έστω και <<σημειωτικά>> ως τέτοιο, ποιος θα το ονοματοθετεί, και ποιος θα καθορίζει σε ποια τιμή και πότε, αυτό θα προσφέρεται ή θα πωλείται !!!
Ένα απλό παράδειγμα: Το νερό είναι δημόσιο αγαθό η δημόσια περιουσία;
Ο εναέριος χώρος;
Ο θαλάσσιος;
Τα αεροδρόμια θεωρούμε ότι είναι δημόσια περιουσία…………
το ελικοδρόμιο που εξυπηρετεί ασθενείς σε κάποιο ακριτικό νησί είναι;;;;;;;;;;;
Ποιος θα το αποφασίσει, η κοινωνία ή η οικονομία;
Γιατί, εάν η οικονομική αναγκαιότητα δεν επιτάσσει την άμεση αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας υπό όρους ημι – επαχθείς,
αλλά μας το επιβάλλει αναγκαστικά,
τότε η ανθρωπότητα οδηγείται στο να επανακαθορίσει το δομολειτουργισμό των πολιτικών της κοινοτήτων και την ικανότητα αυτών να εκφέρουν κρίση. Οπότε και ο πολίτης ως υποκείμενο, χάνει την ικανότητα του να κρίνει για τα δικαιώματα του.
Ο ολιστικός Μινώταυρος δηλ. της απρόσωπης υπερεθνικής δηλαδή απολυταρχίας υψώνεται μπροστά μας!!
Η δημόσια περιουσία δεν πρέπει να λογίζεται μόνο ως υλικό αγαθό παρόλο που γίνονται σκληρές προσπάθειες για να οριστεί αποκλειστικά μόνο ως τέτοιο,
αλλά θα πρέπει να αποτελεί κορωνίδα της πολιτειακής συγκρότησης, στα πλαίσια των διαφόρων εκδοχών της φιλελεύθερης δημοκρατίας, πλην του ελευθεριακου μοντέλου,
που αφορά όμως, μελλοντικές δομές των ανθρωποσυστημάτων.
Γιατί θα πρέπει να εισέρθουμε σε νοητικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς ταυτίζοντας το μεταεθνικό κράτος που ζητούν οι αγορές, με ένα μεταπερουσιακό κράτος;
Γιατί θα πρέπει παραφράζοντας τη φράση του Ρεμπω, που θέλει την ηθική να είναι αδυναμία του νου,
να θεωρήσουμε και εμείς ότι η εθνοηθική είναι οικονομική αδυναμία των κοινωνιών;
Δεν θα έπρεπε, η λογική μιας υγιούς κοινωνίας να αναστοχάζεται, προς το βέλτιστο, την αμφίδρομη σχέση δημόσια περιουσία - παροχή δημοσίου αγαθού και
δημόσιο αγαθό προς αύξηση της δημόσιας περιουσίας,
μέσω μιας εύνομης διαδραστικότητας των κοινωνικών ομάδων;
Καταλήγοντας, το ζητούμενο στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας δεν θα πρέπει να είναι η τιμή στην όποια θα πωληθεί, ο εισπρακτικός στόχος, ούτε το πότε ή σε ποιους!
Το πραγματικό ερώτημα είναι,
τι είδους κράτος θέλουμε να έχουμε,
ποια θα είναι τα όρια αυτού, συνυπολογίζοντας το διεθνές περιβάλλον που κινείται χαοτικά …
και πριν απαντήσουμε σε αυτό, θα πρέπει να αναρωτηθούμε:
ποιοι είμαστε εμείς και πως θέλουμε να γίνουμε….
Η Ελλάδα διαθέτει πολλά «γερά χαρτιά» στα χέρια της, ικανά να της αποφέρουν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να αναγκαστεί να ξεπουλήσει!
Αρκεί να γνωρίσει, να σεβαστεί και να αγαπήσει το ίδιο το δημόσιο αγαθό που μπορεί να παραχθεί από τα σπλάχνα της.
Στην παραπάνω κατεύθυνση,
στην μεταρρύθμιση του όλου συστήματος χωροταξίας, το πρώτο βήμα είναι, η απόδοση σαφών κατευθύνσεων, ουσιαστικών εργαλείων, δομών και μέσων, για ένα σύγχρονο αναπτυξιακό αρχέτυπο με μέσο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα, τόσο στο Ελλαδικό, όσο και στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Αυτή είναι η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας Σύμμαχοι………
Αξίζει να το προσπαθήσουμε!!!!
Εύη Γαρεδάκη
Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους τους Συμμάχους & Συμμαχήτριες
Με τιμή και εκτίμηση,
Χρήστος Α. Κατσαρός Ιδρυτικό Μέλλος Λιβαδιά Σιντικής Σέρρων http://www.facebook.com/profile.php?id=100001687050983#!/pages/%CE%A7%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%91-%CE%9A%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CF%8C%CF%82-Chris-Sintiki/181110781933472
Chris Sintiki http://www.facebook.com/profile.php?id=100001687050983
Χρήστος Α. Κατσαρός (Chris Sintiki) http://www.facebook.com/profile.php?id=100000607618486
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου