Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα με την ανικανότητα των κυβερνόντων δείχνει πως δεν υπάρχει επιστροφή, μα πάνω από όλα δεν υπάρχει μέλλον. Καθημερινά συνθλίβονται εργασιακά δικαιώματα αλλά και δικαιώματα ελευθερίας. Καθημερινά το δίλημμα της χρεωκοπίας κατακρεουργεί όχι απλά τα όνειρα όσων συνεχίζουν να επιμένουν να διαμένουν σε τούτη τη χώρα, αλλά και να θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την απλή επιβίωση τους. Οι ευθύνες πολλές, …πολλών, αλλά και συγκεκριμένες. Διότι από το ΄74 έως σήμερα κάποιοι διετέλεσαν Πρωθυπουργοί, υπουργοί, υφυπουργοί οικονομικών, κάποιοι στις κυβερνητικές επιτροπές ενέκριναν σχέδια και πολιτικές που μας οδήγησαν μέχρι εδώ.. στην εξαθλίωση, στην απόγνωση.
Διέσυραν ένα έθνος και οδηγούν ένα λαό με τις πολιτικές τους ακόμη και σήμερα στην αυτοκτονία, την ίδια στιγμή όμως, συνεχίζουν οι ίδιοι «ταγοί» να ασελγούν σε αυτό το πτώμα που κατάντησαν την Ελλάδα, χωρίς τσίπα, χωρίς καμιά ένδειξη ότι αντιλαμβάνονται τη ακριβώς κάνουν, πάντα κάτω από τις εντολές, διαταγές και επιθυμίες των διεθνών αφεντικών τους.
Όπως συνθλίβουν τούτο το λαό και όπως ανατρέπουν κάθε έννοια ελευθερίας και ατομικών δικαιωμάτων έτσι πρέπει να ανατραπούν και οι ίδιοι.
Να ανατρέψουμε όχι μόνο την πολιτική τους αλλά και τις διαμορφούμενες απόψεις και αντιλήψεις.
Ας δημιουργήσουμε το νέο μέσα από πραγματικά καινούργια υλικά, ό,τι παλιό, ό,τι σάπιο να μείνει εκεί, μαζί με όσους επιθυμούν και νοσταλγούν, διότι έχουμε χρέος έναντι του έθνους και της ιστορίας μας και αν δεν το αντιλαμβάνονται αυτοί, διότι έχουν ξεπουλήσει και τη ψυχή τους, όλοι εμείς, «οι άλλοι», ας αναλάβουμε το ιστορικό χρέος.
Μπορούν να αναλογιστούν τους όρκους που δώσανε κατά τη σύγκλιση της νέας βουλής και να αφήσουν το λαό να δώσει τη δική του λύση, να εκφραστεί ελευθέρα, φτάνουν οι δικές τους σωτήριες ενέργειες για το καλό μας.
Ας δοθεί το μήνυμα σε κυβερνόντες και μη, μέσα από τη λαϊκή ετυμηγορία ότι δεν πάει άλλο, ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ότι δεν τα φάγαμε όλοι μαζί και ούτε ευθυνόμαστε για την κατάντια. Αναγνωρίζουμε ότι παρασυρθήκαμε από παχιά λόγια, ευχές και «θα», ότι ανεχθήκαμε λογικές για «δωράκια» όμως δεν δημιουργήσαμε εμείς αυτό το κράτος, δεν μάθαμε εμείς αυτό το λαό να συμπεριφέρεται έτσι , εμείς ευθυνόμαστε γιατί υποκύψαμε και πέσαμε στη λούμπα τους. Όμως εμείς αυτές μας τις επιλογές τις πληρώνουμε βάναυσα αυτή τη στιγμή, ε λοιπόν και αυτοί πρέπει να πληρώσουν το τίμημα για τις δικές τους ευθύνες.
Εφόσον δεν επιθυμούν να συνεννοηθούν, να καθίσουν όλοι μαζί και να παλέψουν για τούτο το λαό ,η λύση θα δοθεί εκβιαστικά, από την εκφραζόμενη οργή κατόπιν νωπής λαϊκής ετυμηγορίας σύντομα. Όσο νωρίτερα το αντιληφθούν τόσο καλλίτερα, διαφορετικά από τα χείλη μας ένα σύνθημα θα ακούγεται:
Ανατρέψτε τους επίορκους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου